فردیت یافتگی برای تحلیل و کشف خود الزامی است. تاخیر در فرایند فردیت یافتگی منجر به مسائل مربوط به سلامت روان و مشکلات در زندگی می شود. از سوی دیگر پویش های خانوادگی، نگرانی های مربوط به سلامتی روان و عوامل محیطی همگی می توانند بر فرایند فردیت یافتگی تاثیر منفی داشته باشند. تراپی در هر دو سوی ماجرا می تواند کمک کننده باشد. درمان می تواند به افرادی که در جستجوی فردیت یافتگی هستند کمک کند و در عین حال به آن ها اجازه بیان بخش هایی از خویشتن را دهد که در جاهای دیگر امکان ابراز ندارند.
افرادی که در جستجوی فردیت یافتگی هستند، اغلب درمان را محل امنی برای به اشتراک گذاری افکار و احساسات و بیان اشتیاق هاشان می یابند بدون آنکه نگران قضاوت یا پذیرش اجتماعی باشند. تراپیست می تواند به افراد کمک کند تا عواملی را که مانع از فردیت یافتگی آنان شده را بیابند و افراد را حمایت کند تا به مرزهای سالم، جرات مندی در رابطه و مهارت های لازم برای بیان هویت شخصی دست یابند.
تراپی به افراد نشان می دهد چطور خودشان را به عنوان فردی مستقل که شایستگی کافی برای تصمیم گیری های فردی دارند ببیند و از این طریق به افراد برای طی مسیر فردیت یافتگی کمک می کند. بدین شکل که مراجع به تدریج می تواند صدای خود را داشته و به شکل خودمختاری نسبت به دیگران عمل کرده، ایده ها و احساسات یکتایی داشته باشد. هر گاه در طی این فرایند نگرانی ها و تعارض هایی پدید آیند تراپی به کمک فرد می آید تا با درک فرایند فرابگیرند چطور به شکل مسئولیت پذیری تصمیم گرفته و به یک فرد منحصر بفرد تحول یابد. تراپی در تمامی این تعارض ها و تحولات پیشتیبان مراجع خواهد بود.
تراپی به مراجع کمک می کند به این درک برسد که چرا جدایی از دیگران و تبدیل شدن به آنچه هستیم برای ساختن آینده ای مطلوب نه تنها طبیعی بلکه لازم است. تراپی به افراد یاد می دهد چطور احساسات و افکار دیگران را با گشودگی تاب آورده و در عین حال بیاد داشته باشد که در بیان نظرات خود آزاد هستند. در کار با تراپیست مراجع در مورد فرایند فردیت یافتگی و لزوم آن برای رشد و تحول می آموزد. در نهایت با رسیدن به پختگی و بلوغ، مراجع به فرایند فردیت یافتگی علاقمند شده و از تبدیل شدن به کسی که می خواد باشد لذت خواهد برد.