همه ما، همواره هیجان‌ها را چه مثبت و چه منفی، احساس می‌کنیم و بروز می‌دهیم. هیجان‌ها قسمت عادی زندگی روزمره ما هستند. هرچند، برای برخی افراد، تجربه هیجان‌ها می‌تواند خارج از تحمل و کنترل به نظر برسد. خیلی شایع است که بعد از اینکه این افراد هیجان بسیار قوی‌ای را تجربه کردند، به خود آسیب بزنند. اغلب این هیجانات احساس گناه، غمگینی، ناامیدی و خشم را شامل می‌شوند. این احساس هیجان خارج از تحمل می‌تواند منجر به نیاز عمیقی برای انجام کاری در جهت کاهش هیجانات شود. آسیب به خود می‌تواند به عنوان راه کوتاه مدتی برای متوقف کردن این احساسات طاقت فرسا (حداقل برای مدت زمان کوتاهی) باشد.
“تنظیم هیجانات” اصطلاحی است که به طور کلی برای توصیف توانایی فرد در مدیریت و پاسخ موثر به تجربه هیجانی به کار می‌رود. افراد به طور ناخودآگاه، بارها در روز از راهکارهای تنظیم هیجان برای مقابله با موقعیت‌های دشوار استفاده می‌کنند. اغلب ما از راهکارهای مختلفی برای تنظیم هیجان استفاده می‌کنیم و قادر به استفاده از آنها در موقعیت‌های گوناگون به منظور سازگاری با خواسته‌های محیطی هستیم. برخی از این راهکارها سالم هستند و برخی دیگر نه. راهکارهای مقابله‌ای سالم به فرد در کاهش شدت هیجان‌ها کمک می‌کند و منجر به درک تجربه هیجانی می‌شود.
آسیب به خود یک راهکار مقابله‌ای ناسالم است و ممکن است تاثیرات مخرب ماندگاری بر جا بگذارد یا منجر به اجتناب از پرداختن به موقعیت دشوار شود که خود منجر به بدتر شدن اوضاع می‌شود (مثلا سوء استفاده از مواد مخدر یا الکل به منظور فراموشی رنج روانی). در پست بعدی به موضوع آسیب به خود بیشتر می‌پردازیم.
منبع
Rolston A., Richardson E., Cornell research program on self-injury and recovery. www.selfinjury.bctr.cornell.edu